“ ฮึ๊ พะ..พอ ..พอแล้ว ” ริทกระซิบเสียงสั่นจ้องมองใบหน้าคมด้วยสายตาอ้อนวอน
ความต้องการทางร่างกายพุ่งสูงจนสมองลืมเลือนไปชั่วขณะถึงความไม่เหมาะสมของสถานที่
ได้แต่ขออย่างลืมอาย “ ทำ…ทำเถอะ ”
“ หึ ” โตโน่ยกยิ้มร้ายที่มุมปาก กดจมูกโด่งลงแก้มนิ่มเน้นๆก่อนดันร่างเล็กให้เอนนอนราบกับโซฟาตัวยาว ภาพกายขาวหอบหายใจตาปรือยั่วยวนจนต้องรีบถอดกางเกงของอีกฝ่ายแล้วรูดออกโดยเร็ว เนื้อผ้ายีนส์ครูดผิวเนียนจนแสบแต่ริทก็ไม่ได้สนใจ ฝ่ามือน้อยเอื้อมไปปลดกระดุมกางเกงของคนที่คร่อมตนแล้วค่อยๆดึงลงช้าๆ โตโน่ก็ยอมนิ่งให้อีกฝ่ายทำจนมันร่นลงผ่านบางส่วนที่ตุงเต็มบ็อกเซอร์ ร่างสูงเลยก้มลงไปกระซิบข้างใบหูขาว
“ ถอดอีกสิ ”
ปากอิ่มขบแน่น จ้องสบสายตาสนุกของคนขี้แกล้ง ก่อนจะยอมเอื้อมมือสั่นๆค่อยๆดึงบ็อกเซอร์ปราการด่านสุดท้ายของโตโน่ลง เผยให้เห็นส่วนใหญ่โตชูชันตามแรงอารมณ์ จนร่างเล็กต้องเบนสายตาหนี
เห็นกี่ทีๆก็ยังไม่ชิน น่าอายเกินไป…
“ อ๊ะ ” ริทสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกดึงมือให้ไปสัมผัสกับส่วนนั้น แม้จะเบนสายตาจ้องเพียงกล้ามหน้าอกแน่นของคนที่คร่อมตนอยู่ แต่มือน้อยก็ทำหน้าที่ของมันจนได้ยินเสียงครางต่ำพอใจในลำคออีกฝ่าย ก็นี่มันครั้งแรกเสียที่ไหนกัน…
โตโน่จับมือเล็กนั่นออกวางข้างตัว ก่อนที่เขาจะค่อยๆดึงชั้นในของอีกฝ่ายลงบ้าง เชื่องช้าและน่าอายจนริทต้องหดขาปิดบังส่วนสำคัญ เขาเอนหน้าหนีจ้องพนักโซฟา ได้ยินเสียงฉีกซองบางอย่างพลันหัวใจก็ยิ่งเต้นแรง สัมผัสเบาๆจากจมูกโด่งที่แก้มทำให้ริทหันหน้ากลับมามอง ก่อนที่ดวงตากลมจะหลับพริ้มรับจูบร้อนจากอีกฝ่าย
“ อื้มมม ฮึ๊! ” ริทครางรับรสจูบ รู้สึกถึงสัมผัสนวดคลึงที่ช่องทางด้านหลัง สองนิ้วยาวค่อยๆเคลื่อนเข้ามาในกายขยับเข้าออกจนได้แต่ครางฮือ ฟันขาวขบริมฝีปากอิ่มของตัวเองแน่นจนเจ็บเพื่อกลั้นเสียงเมื่อโตโน่ถอนริมฝีปากออกไปเล้าโลมยอดอกเต่งอีกแล้ว ถูกจู่โจมทั้งด้านล่างและด้านบนพร้อมกันมันทำให้ริทรู้สึกมากเกินไป และดูเหมือนว่าโตโน่จะรู้ดี เขาหยุดการกระทำทั้งหมด
ริทยืดคอมองคนที่หยุดไปดื้อ เห็นร่างสูงสะบัดกางเกงของตัวเองออก ก่อนจะเข้ามาแยกขาเรียวยกสะโพกมนวางบนตักแกร่ง ช่องทางสีชมพูที่เต้นตุ๊บๆเรียกร้องให้เขาค่อยๆเคลื่อนสอดกายเข้าไปช้าๆ
“ ฮึ๊.. ฮื๊อออ ” ฝ่ามือเล็กยกขึ้นปิดปากตัวเองแน่น ริทพยายามผ่อนคลายรับโตโน่เข้ามาจนสุด ร่างสูงหยุดนิ่งให้อีกคนได้พักหายใจ แต่ภาพกายขาวเต็มไปด้วยรอยแดงจ้ำ ใบหน้าหวานมีน้ำตาเอ่อคลอมันอีโรติกเกินจนอดไม่ได้ที่จะขยับสะโพกกระแทกเข้าไปเน้นๆจนริทสะดุ้งเฮือก และเหมือนเป็นสัญญาณเริ่มให้กระแทกต่อไปจนคนข้างใต้สั่นคลอน ริทพยายามกลั้นเสียงสุดกำลังทั้งที่โดนเล่นงานจนเสียวปราดไปทั่วร่าง ได้ยินเพียงเสียงเนื้อประทบกันรุนแรงจนต้องภาวนาขอให้กำแพงนั้นหนาพอที่เสียงจะไม่เล็ดรอดออกไปให้คนข้างนอกได้ยินว่าพวกเขากำลังทำกิจกรรมแสนน่าอายแบบนี้อยู่
“ ซี๊ดดด ผ่อนคลายหน่อยครับ… ”
ไม่ต้องมาพูดเพราะเลย!
ได้แต่ต่อว่าร่างสูงอยู่ในใจ ดวงตากลมชื้นน้ำตวัดค้อนคนบนร่างที่กระแทกตัวมาไม่ยั้ง โตโน่ยกยิ้มร้ายก่อนจะก้มลงไปเลียหางตาชื้นนั่น เปลี่ยนสลับจังหวะเป็นช้าๆเน้นๆ จนคนใต้ร่างสั่นระริก ฝ่ามือร้อนช่วยชักนำส่วนกลางลำตัวของริทอีกทาง ยิ่งทำให้ริทรู้สึกเหมือนว่าจะขาดใจ อารมณ์ของเขาพุ่งสูงจนใกล้จะถึงฝั่งฝัน แต่โตโน่กลับหยุดชะงักลงอีกครั้งให้ทรมาน ริทสงสัยได้ไม่นานดวงตากลมก็ต้องเบิกกว้าง ห้ามเสียงร้องแทบไม่ทัน
“ อ๊าาา! ” ร่างเล็กถูกอุ้มลอยหวือขึ้นจนต้องรีบกอดคอแกร่งแน่น โตโน่อุ้มเขาเดินทั้งที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกันอยู่ ริทกลั้นใจไม่นานแผ่นหลังบางก็แนบสัมผัสกับความเย็นของพื้นผิวกำแพง ดวงตากลมเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่าโตโน่ต้องการจะทำอะไร ภาพใบหน้าหวานเบะจะร้องไห้ส่ายหวือไปมา ไม่สามารถหยุดยิ้มร้ายที่กระตุกนี้ได้เลย
“ ฮื้ออออ! ” เสียงหวานครางลั่นโดยมีสองมือกดปิดปากตัวเองไว้แน่นเมื่อโตโน่กระแทกสวนขึ้นมาไม่ยั้งแรง ท่วงท่าของมันยิ่งทำให้ส่วนนั้นถลำลึกเข้าไปใหญ่ คนขี้แกล้งยังไงก็เป็นคนขี้แกล้งอยู่วันยังค่ำ ริทได้แต่ขอให้พี่แก้มที่อยู่หลังกำแพงที่เดียวกับเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรประหลาดๆ ขอให้กำแพงนั้นหนาพอที่จะไม่ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางหอบหายใจ มันใกล้จนหวั่นใจและตื่นกลัวไปหมด
“ ฮื๊ออ อ๊ะ อ๊ะ ” ความเสียวซ่านแล่นปรี๊ดจนริทเริ่มจะเก็บเสียงครางไว้ไม่ไหว ยิ่งรู้ว่ามีคนอยู่ด้านนอกยิ่งทำให้ทั้งสองคนรู้สึกเสียวและตื่นเต้น กลไกของร่างกายหลั่งสารหล่อลื่นออกมาให้ความใหญ่โตกระแทกรัวได้อย่างคล่องตัว ฝ่ามือเล็กจิกบ่ากว้างทั้งสองข้างแน่น ใบหน้าหวานเสือกไสไปกับกำแพงโดยไม่สนว่ามันจะบาดผิวบาง กายเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อโตโน่แตะถูกจุดที่ทำให้เสียงหวานครางลั่นจนฝ่ามือหน้าข้างหนึ่งต้องรีบตะครุบปากเล็กนั่นไว้ ภาพเพียงครึ่งหน้าที่ฉายแววเว้าวอนเร่งให้โตโน่รีบเสือกกายเข้าไป เขาใส่ไม่ยั้งแทงขึ้นไม่สนใจแรงจิกจากเล็บตรงแผ่นหลัง ริทได้แต่สะบัดหน้าไปมากับมือใหญ่ที่ปิดปากตน
จนในที่สุดสองร่างก็กระตุกเกร็ง ความเสียวแล่นจ็ตไปทั่วร่างจนถึงปลายเท้าก่อนที่ริทจะปลดปล่อยออกมาเลอะกายแกร่ง เช่นเดียวกับโตโน่ที่แทงสวนค้างแช่ไว้ในร่างเล็กนี่ ใบหน้าคมแนบซบที่ลาดไหล่นิ่ม สองคนหอบหายใจหนักหน่วงจนดังไปทั่วห้อง
“ ฮืออ ปะ..ปล่อยเลย ” ริทบอกคนที่ซุกไหล่ตัวเองไปมา เขาพยายามดันตัวลงจากท่วงท่าแสนน่าอายนี้ แต่สองแขนแกร่งกลับกระชับต้นขาเรียวแน่นไม่ยอมให้หลุด
“ โตโน่.. อ๊ะ! ” ริทร้องตกใจเพราะถูกอุ้มเดินกลับไปนอนที่โซฟาอีกครั้ง เสียงเฉอะแฉะตอนที่โตโน่ค่อยๆถอนกายออกเล่นเอาพวงแก้มเห่อร้อนจนเหมือนมีควันออกมา ริทรู้สึกร่างกายมันโล่งโหวงเหวงแบบบอกไม่ถูก สองขาเรียวรีบหุบเข้าเมื่อเห็นสายตาคมกล้ากำลังจ้องช่องทางที่เต้นตุบๆของเขา ดวงตาคู่สวยตวัดมองขุ่นพลางเอียงหน้าหนีเข้าพนักโซฟา ยิ่งนึกถึงเมื่อกี้ที่อีกฝ่ายแกล้งตรงกำแพง ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานง้ำงอหนัก
“ งอนเหรอ ” โตโน่ถามเสียงทะเล้น ยกยิ้มมองร่างเล็กที่ดูยังไงก็งอนตุ๊บป่อง
“ ชอบแกล้ง ” ริทว่าเสียงอุบอิบไม่ยอมมองอีกคน ทำให้ไม่รู้ว่าคนขี้แกล้งดึงรูดสิ่งที่สวมครอบกลางลำตัวออก แล้วฉีกซองใหม่สวมเข้าไปแล้ว
ร่างสูงก้มลงไปซุกไซร้พวงแก้มนิ่มสูดกลิ่นหอม ทำท่าไม่สนใจกันโตโน่ก็จะทำให้กลับมาสนใจ คลอเคลียดึงดันจนได้ครอบครองริมฝีปากหวานนั้นสมใจ มอบรสจูบอ่อนโยนให้ใจดวงน้อยไหวยวบ สองแขนเรียวโอบกอดอีกคนแน่น
“ ขอโทษนะ ” เสียงทุ้มกระซิบชิดริมฝีปาก กดจูบย้ำๆเป็นการขอโทษ เลื่อนขึ้นไปหอมขมับบางอีกให้ริทใจอ่อน บางที่ก็เบื่อตัวเองที่ยอมคนตัวโตนี่ง่ายเหลือเกิน
“ ลุกได้ละ..อ๊า! ”
ริทร้องครางลั่นเมื่ออยู่ๆก็ถูกกระแทกเข้ามาไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากอิ่มเม้นแน่นถลึงตามองใบหน้าหล่อที่ยกยิ้มร้าย นัยน์ตาสีเข้มนั้นพราวระยับ
“ อ๊ะ อ๊ะ ฮื๊ออ! ”
หลงกลโตโน่อีกแล้วนะริท!
(อ่านต่อที่เด็กดีค่ะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น